آثار باستانی در زیر زمین یک مسجد جامع نوش اباد کشف شده است

رضا نوری شادمهانی رئیس پایگاه پژوهشی میراث فرهنگی نوش‌آباد گفت: مسجد جامع نوش‌آباد، از بناهایی است

که نوعی شکل‌گیری و توسعه تاریخی در آن دیده می‌شود و هم محراب مقرنس‌کاری شده خشتی مربوط به دوره

پیشا سلجوقی دارد تا شواهد معماری مربوط به دوره کنونی در آن داریم.

جزئیات

او افزود: آثار موجود در مسجد جامع نوش‌آباد بر اساس شواهد تاریخی می‌تواند یک منبع مطالعاتی برای علاقه‌مندان معماری

به طور عام و پژوهشگران دوره اسلامی به طور خاص باشد.

سرپرست هیئت گمانه‌زنی باستان‌شناختی در مسجد جامع نوش‌آباد، گفت: گمانه شماره یک، در کف ایوان شمالی،

سفال‌های ایلخانی و قبل از آن و قطعات کاشی لعابدار که برخی از آنها حرفی دیده می‌شود که این کاشی‌ها

متعلق به ایوان شمالی بوده و کاربرد کتیبه داشته است، اما از بدنه جدا شده و برای پرشدگی در کف استفاده شده است.

او افزود: کشف این قطعات ایلخانی و به ویژه قطعات کاشی کمک می‌کند تا خلأ اطلاعاتی در مورد شکل و صورت مسجد

در دوره ایلخانی را بازآفرینی کرده و مقدمه‌ای برای مرمت عصر ایلخانی مسجد محسوب شود.

نوری شادمهانی اظهار کرد: محراب مقرنس که شاید نشانه‌ای برای هسته اصلی مسجد باشد، شناسایی شد

و برای آنکه وضعیت شکل‌گیری مسجد را روشن کنیم گمانه دوم در رواق غربی حفر شد که یک جرز خشتی و یک دیوار گچ اندود

در آن پیدا شد که کمک می‌کند تا بگوییم این مسجد پیش از دوره سلجوقی ساخته شده است.

نوری شادمهانی تصریح کرد: قطعه‌سفال‌ها که برای گاه‌نگاری مسجد جامع نوش‌آباد بسیار ارزشمند هستند

شامل قطعه سفال از نوع اسگرافیاتو(متعلق به قرن چهارم)، قطعات سفال متعلق به سده‌های نخست اسلامی،

دو قطعه سفال‌نوشته(استراکا) و یک قطعه سفال ساسانی بوده است.

گردآوری:تهران کیوسک