فرهنگ و هنر

این چهره بارانه دختر خفن، آمریکا رفته الهه رضایی مجری دهه شصت است ؟

این چهره بارانه دختر خفن، آمریکا رفته الهه رضایی مجری دهه شصت است ؟

این چهره بارانه دختر خفن، آمریکا رفته الهه رضایی مجری دهه شصت است ؟ الهه رضایی مجری با سابقه صدا و سیما که سال ها فعالیت در تلویزیون از او چهره ای به یادمادنی ساخته است مادر دو فرزند است.

اجراهای او با خاطرات خوش کودکی بسیاری از متولدین دهه شصت عجین شده است.

خانم رضایی مجری برنامه کودک

الهه رضایی متولد سال ۱۳۴۳ ، خانم مجری مهربان و دوست داشتنی بچه ها در دهه ۶۰ است.

رضایی در ۱۵ سالگی (سال ۱۳۵۸) برای اجرا در برنامه کودک پذیرفته شد و فعالیت خود را در این حوزه آغاز کرد و در تیر ماه همین سال اولین اجرای خود را مقابل دوربین انجام داد.

الهه رضایی در دهه شصت به عنوان مجری برنامه کودکان توانست به اوج معروفیت خود در تلویزیون برسد.

وی در سال ۱۳۷۸ اجرای برنامه کودک را کنار گذاشت و پس از آن در برخی برنامه‌های بزرگسالان به عنوان مجری به فعالیت پرداخت.

الهه رضایی پس از گذشت سال‌ها، در سال ۱۳۸۹، در برنامه‌ای تحت عنوان «بچه‌های دیروز»، که کارتون‌ها و برنامه‌های قدیمی را بمنظور تجدید خاطره پخش می‌کرد، به اجرای برنامه پرداخت.

مجری دهه شصت
مجری دهه شصت

خانم رضایی هم اکنون مدیر یک مهد کودک نقلی در دیباجی شمالی بوده و هنوز هم با بچه ها سر و کله می زند و دغدغه تربیت آنها را دارد.

الهه رضایی : «آدمی که با بچه ها سروکار داشته یک بخشی از زندگی و علاقه مندی اش بچه ها می شود و همین طور چون رشته تحصیلی ام تعلیم و تربیت و امور تربیتی است کار با بچه ها و سر و کله زدن با آنها ادامه کار مناسبی برای من بود.

بعد از بیرون آمدن از صدا و سیما مهد کودک را همراه خواهرم احداث کردیم چون ما خانوادگی بچه ها را خیلی دوست داریم.»

و اما این دختری که همه فکرش میکردن برادر زاده عزیز من هستش.

برادر زاده الهه رضایی
برادر زاده الهه رضایی

علت جدایی الهه رضایی از تلویزیون

الهه رضایی : «یک اختلاف نظری با مدیر گروه کودک شبکه یک آقای اعلایی داشتم و ایشان می گفتند شما هیچ جای دیگر نباید کار کنید. فقط باید گروه کودک شبکه یک باشید.

من هم آن موقع شبکه جام جم کار می کردم و دیگر اینکه برنامه کودک ضبطی شده بود. من خیلی از برنامه ضبطی بدم می آید.

مجری دهه شصت
مجری دهه شصت

درست است وقتی مجری برنامه زنده هستی تپق می زنی، سرفه می کنی، فراموش می کنی و خیلی اتفاق های دیگر اما احساس من توی پخش زنده این بود که بچه ها مقابل من نشسته اند و حرف من را می شنوند و به صورت زنده با مخاطبم ارتباط برقرار می کردم.

اما وقتی برنامه ضبط بود انگار که هیچ! نشستم و با دیوار حرف می زنم. متن هایی که به ما می دادند دیگر آب رفته بود.

یک سری حرف بی ربط می زدیم و سلام و خداحافظ. واقعیت این بود که بعد از منحل شدن گروه کودک شبکه یک، اهالی فن همه از تلویزیون رفتند و تلویزیون خالی شد.»

گردآوری: تهران کیوسک

میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۲ رای

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا