درگذشت سید جعفر حمیدی استاد زبان و ادبیات فارسی ۳۱ فروردین ۱۴۰۴ + علت فوت

درگذشت سید جعفر حمیدی استاد زبان و ادبیات فارسی ۳۱ فروردین ۱۴۰۴ به همراه علت فوت ایشان را در ادامه این بخش از تهران کیوسک مشاهده می کنید، با ما همراه باشید.

درگذشت سید جعفر حمیدی

سید جعفر حمیدی، استاد زبان و ادبیات فارسی در ۸۹ سالگی درگذشت.

محمد ولیزاده، شاعر و مدیر نشر «بامداد نو» با اعلام این خبر گفت: دکتر حمیدی حدود ۱۱ شب (شنبه، ۳۰ فروردین) بر اثر کهولت سن و بیماری در منزل شخصی خود از دنیا رفت.

او سپس گفت: بنا به وصیت زنده‌یاد حمیدی، پیکر او برای تشییع و خاکسپاری به بوشهر منتقل خواهد شد.

زمان و محل خاکسپاری او متعاقبا اعلام می‌شود.

دکتر سید جعفر حمیدی، متولد ۵ آذرماه ۱۳۱۵ در بندر بوشهر و فارغ‌التحصیل دکترای ادبیات فارسی از دانشگاه فردوسی مشهد بود.

آثار سید جعفر حمیدی

بیش از ۴۰ سال تدریس در دانشگاه‌های کشور از جمله دانشگاه شهید بهشتی، شرکت و ارائه‌ مقاله و سخنرانی در سمینارها و کنگره‌های علمی و ادبی داخل و خارج از کشور، و تألیف بیش از ۴۰ عنوان کتاب در حوزه‌های مختلف، بخشی از یک عمر فعالیت علمی و فرهنگی ایشان است.

«وصلت در سده‌ی تظلم» (۱۳۴۸)، «ابر باران‌بار» (۱۳۵۳)، «ابراهیم، ابراهیم» (۱۳۵۸)، «از خون کبوتران» (۱۳۵۸)، «نهضت ابوسعید گناوه‌ای» (۱۳۵۸)، «از سایه تا نشان» (۱۳۶۰)، «تاریخ اورشلیم (بیت‌المقدس)» (۱۳۶۴)، «۳۳ غزل عرفانی فروغی بسطامی» (۱۳۶۹)، «آینه‌ شروه‌سرایی» (۱۳۷۵)، «سعدی در کیش» (۱۳۷۶)، «بوشهر در مطبوعات عصر قاجار» (۱۳۷۸)، «فرهنگ‌نامه‌ی بوشهر» (۱۳۸۰)، «سی بوشهر» (۱۳۸۱)، «دگرگون‌نامه» (۱۳۸۷)، «عاشقانه‌های هفتاد» (۱۳۸۸)، «منظومه‌هایی برای خلیج فارس» (۱۳۸۸)، «میرمُهنّا» (۱۳۹۰)، «حافظ نوپرداز» (۱۳۹۳)، «فرهنگ‌نامه‌ی شب» (۱۳۹۴)، «فرهنگ واژه‌های بوشهری» (۱۳۹۸)، «ایرج میرزا و شعر تعلیمی» (۱۳۹۹)، «خرنامه» (۱۳۹۹) و «بوشهر من» (۱۴۰۱) برخی از آثار منتشرشده‌ دکتر سید جعفر حمیدی است.

در سال ۱۳۸۳ به همت شورای شهر تهران مراسم بزرگداشتی هم‌زمان با ۸۳ سالگی ایشان برگزار شد و یکی از خیابان‌های این شهر واقع در محدوده‌ محل سکونتشان (باقرخان) به نام «دکتر سید جعفر حمیدی» نامگذاری شد.

حمیدی در ماه‌های آخر عمر خود به دلیل بیماری در منزل بستری بود و نتوانست در مراسم بزرگداشت خود شرکت کند.

زندگی و تحصیلات جعفر حمیدی

حمیدی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در بوشهر گذراند و به‌عنوان شاگرد اول دیپلم ادبی، بدون کنکور وارد دانشگاه شیراز شد و در سال ۱۳۴۰ لیسانس ادبیات فارسی گرفت.

پس از خدمت سربازی، به تدریس در دبیرستان‌های بوشهر پرداخت.

در سال ۱۳۴۶ به تهران آمد و کارشناسی ارشد علوم تربیتی و روان‌شناسی را دریافت کرد.

سپس در سال ۱۳۵۵ فوق‌لیسانس ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران و در سال ۱۳۶۳ دکترای زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه فردوسی مشهد اخذ کرد.​

همسر جعفر حمیدی

حمیدی در سال ۱۳۴۳ با بانو عزت احمدی‌پور ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد.

علت فوت سید جعفر حمیدی

او در ۳۰ فروردین ۱۴۰۴ در سن ۸۸ سالگی درگذشت و جامعهٔ ادبی ایران یکی از چهره‌های برجسته خود را از دست داد.​

سی بوشر
سی بوشر هیچکه دلش مث مو غمگین نبیده
دل هیچکی مث مو یه کاسه خین نبیده
بخدا وختی که فکرش می‌کنم تش می‌گیرم
هیچکه دردش مث مو اینهمه سنگین نبیده
او دریاش که میگن شورن و خره نمکن
سی مو مثل شکرن، شیرین تر از این نبیده
تو کیچه پس کیچه هاش، وختی که تیفون می‌پیچه
هیچ غناهشتی ایجور دلکش و شیرین نبیده
ای صدوی غره طراقاش شو بارونی خشن
ازو خش تر بخدا تا چین و ماچین نبیده
خیلی شهرا نبیده، وختی که بوشر بیده تش
مث بوشهر زیترا شهری خوش آئین نبیده
اگه حالا ایجورن، غربت غم تو دلشن
زیترا مثل حالا، اینهمه دل خین نبیده
توسوناش اگه گرمن، مگه تخصیر خوشن
او هواش ایجورین، بیخودی همچین نبیده
تو زمسون عوضش مثل بهارن زمیناش
هرکجا سیل می‌کنی، بی گل و نسرین نبیده
سی چی میگین کیچه هاش او شلی و پر سبخن
کیچه هاشم بخدا، ایجور که میگین نبیده
پس افتو که بری دل سی بوشر پر می‌زنه
خاک هیچ جوی دیگه دامنگیر و سنگین نبیده

گردآوری: تهران کیوسک