متن دعای روز ششم ماه مبارک رمضان با ترجمه فارسی و شرح آن

متن دعای روز ششم ماه مبارک رمضان با ترجمه فارسی و شرح آن

متن دعای روز ششم ماه مبارک رمضان را همراه با ترجمه و شرح فرازهای ان در این قسمت می توانید مشاهده کنید.

بندگان مومن و خداجو در ماه مبارک رمضان شایسته است تا این فرصت را غنیمت شمرده و سعی کنند

تا از برکات فراوان این ماه بهره‌ بیشتری ببرند.

به مناسبت این ماه مبارک همراه با شما در هر روز از ماه رمضان دعای مخصوص آن روز را با هم می‌خوانیم.

در دعای روز ششم ماه رمضان از خداوند می خواهیم ما را با نافرمانیش خوار نکند و از انگیزه های خشم خود کنار کشد. آمین

دعای روز ششم ماه رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم
اَللّـهُمَّ لا تَخْذُلْنى فیهِ لِتَعَرُّضِ خدایا در این ماه به خاطر دست زدن به نافرمانیت مَعْصِیَتِکَ،

وَلاتَضْرِبْنى بِسِیاطِ نَقِمَتِکَ، وَزَحْزِحْنى فیهِ مِنْ مُوجِباتِ خوارم مساز و تازیانه هاى عذابت را بر من مزن و از موجبات خشمت سَخَطِکَ، بِمَنِّکَ وَاَیادیکَ، یا مُنْتَهى رَغْبَهِ الرّاغِبینَ بدان نعمت بخشى و الطافى که نسبت به بندگان دارى دورم بدار اى آخرین حد اشتیاق مشتاقان

شرح فرازهای دعا

«اَللّهُمَّ لا تَخْذُلْنی فیهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِیَتِکَ»

هر انسانی هنگامی که معصیت پروردگار خویش را می‌نماید یقیناً با اصرار بر آن معصیت،

روزی، خوار و ذلیل خواهد شد چرا که معصیت نمودن ذات اقدس الهی، به جنگ برخاستن با اوست. به طوری که خداوند امر به عملی می‌نماید

و در مقابل بنده‌ای از آن سرپیچی می‌نماید که در آن هنگام است که آن بنده در مقابل قدرت پروردگار عالمیان خوار و ذلیل خواهد شد..

عفو بندگان به علت رئوفیت و رحمانیت خداوند

اما آن رئوفیت و رحمانیت خداوند است که از بندگان خویش به سرعت راضی گشته و آن‌ها را عفو می‌نماید

به طوری که در دعای ابوحمزه ثمالی می‌خوانیم که ”انت الهی وسع فضلا و اعظم حلما من ان تقایسنی بفعلی و خطیئتی و فالعفو، العفو، العفو”‌ ”(خدایا) تویی معبود من، فضل تو گسترده‌تر و حلم تو بزرگ‌تر از آن است

که مرا با عمل و خطایم بسنجی پس (از تو طلب عفو و بخشش دارم) مرا ببخش،

مرا ببخش، مرا ببخش”‌ پس در این روز ما هم از خداوند می‌خواهیم

که ما را به واسطه گناهانی که در هر لحظه از عمرمان انجام می‌دهیم خوار و ذلیلمان ننماید و گناهان ما را بیامرزد.”‌

اهل گناه ولو اگر تحصیلات عالی رتبه دانشگاهی هم داشته باشد و لباس‌های فاخر به تن کند، باز هم خوار است.

اما بندگی خدا را کردن باعث می‌شود تا محبت آن شخص به مقدار بسیار زیادی در دل دیگران باشد.

: قرآن می‌گوید: «إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا»‌ یعنی هر که ایمان بیاورد و عمل صالح بکند،

ما هم دوستی‌اش را در دل مردم می‌افکنیم. مردم اهل عمل را دوست دارند.

تازیانه عذاب، نتیجه گناه انسان است

«وَلاتَضْرِبْنی بِسِیاطِ نَقِمَتِکَ»

چه زمانی قهر خداوند انسان را می‌گیرد؟

خداوند بالاتر از آن است که ما بخواهیم در مورد صفات او صحبتی کنیم اما این را باید بدانیم هنگامی انسان مورد قهر الهی قرار می‌گیرد

که دائماً به سرپیچی از دستورات الهی پرداخته و معصیت او را انجام دهد

و ما این را باید در نظر داشته باشیم که خداوند هیچ نیازی به اطاعت و فرمان برداری بندگانش ندارد

چرا که او بی نیازترین بی نیازان است ”الله الصمد”‌ ”خداوند بی نیاز است”‌

و قهر الهی برای این است که انسان خود را شناخته و به سیر کمالات و خودسازی بپردازد

تا به درجات عالی انسانی برسد چرا که اگر انسان رها گذاشته می‌شد تا به هر کاری که می‌خواست دست زند،

آنگاه بود که دیگر هیچ انسانی با انسانیت در روی زمین زندگی نمی‌کرد.

شرح فرازهای دعای روز ششم ماه رمضان

”ولولا فضل امه علیکم و رحمته لکنتم من الخاسرین”‌ ”واگر فضل و رحمت خداوند شامل حال شما نبود هر آینه از زیان کاران بودید”‌ و نباید این را فراموش کنیم که خداوند، ما را برای اینکه نافرمانی او را کنیم نیافریده است

بلکه ”وما خلقت الجن والانس الا لیعبدون”‌ ” و ما خلق نکردیم جن و انس را مگر ما را به یکتایی پرسش کنند”‌

پس انسان جاهل و نادان چگونه از پروردگار خویش که بر مصلحت تمام بندگانش آگاه است سرپیچی نموده و به معصیت او مشغول می‌گردد،

پس در این روز ما از خداوند می‌خواهیم که ما را جزء کسانی که قهر او بر آنان واجب گشته،

قرار ندهد یعنی ما را از اطاعت کنندگان و فرمان برداران دستوراتش قرار دهد نه از نافرمانان و سرپیچی کنندگان…

الان این گرفتاری‌هایی که گریبان عالم بشریت را فراگرفته است هر روز خبر از آمدن سیل و طوفان است ، همه تازیانه عذاب است.

«وَزَحْزِحْنی فیهِ مِنْ مُوجِباتِ سَخَطِکَ

خدایا من را از موجبات سخطت دور گردان، چیزهایی که موجب سخط توست.

روایتی است که برخی گناهان خدا را به غضب می‌آورد و آنگاه خدا قسم می‌خورد که به عزت و جلال خودم دیگر تو را آمرزش نمی‌کنم.

حدیث هست که هفتاد گناه جاهل را می‌آمرزند قبل از آنکه یک گناه عالم را بیامرزند.

در سوره حمد می‌خوانیم: اهدنا الصراط المستقیم ”(خدایا) ما را به راه راست هدایت نما، صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم ولضالین”‌ ”راه کسانی که بر آنان انعام فرموده‌ای نه راه کسانی که بر آنان غضب نموده‌ای و نه گمراهان”‌

منابع : تبیان-پرشین وی-خبرنگاران جوان

گرداوری : تهران کیوسک